نقد داستان : طنز جالبی است. مانند عمده داستان های کوچک طنز، ضربه را در انتها وارد کرده. البته این نکته نوشته شما را به جوک و لطیفه نزدیک می کند. باید مواظب باشید تا در دام لطیفه نیافتید. البته شما چون شخصیت متمایزی خلق کرده اید و رابطه میان راوی و شخصیت هم شکل خاصی دارد و کلی نیست از لطیفه فاصله گرفته.
شروع نوشته تعلیق خوبی دارد و خواننده کنجکاو می شود ببیند چه اتفاقی افتاده که جایزه آن هم جایزه نفر اول را باید پرت کرد و گریخت. لحن داستان هم خود درآ»ده و متناسب پایان بندی است. "چه گندی زده ام" لحن خاصی است که به سمت زبان خودمانی و آمیخته با شیطنت همراه است.
نوشته چیزی هم کم و کسر ندارد. شخصیت پردازی به اندازه نیاز داستان صورت گرفته و ما لازم نیست چیز بیشتری بدانیم. حتی به نظر چیزی هم اضافه ندارد.