نقد داستان : خیلی ساده و گویا. هم شخصیت داریم و هم موقعیت و برخوردن تعادل این موقعیت. ئ در عین حال همه چیز با کمترین واژگان و به سادگی روایت شده اند. تنها نکته ای که قابل تامل است در مورد "این قصه" است. چون هیچ نشانه ای نداریم در متن که منظور از این قصه کدام قصه است پس به مشکل بر می خوریم. البته باید منظورتان قصه عاشورا باشد اما ما یا هر خواننده دیگری این متن را در فضایی غیرعاشورایی هم می تواند بخواند بدون ان که از نیت نوشتن شما باخبر باشد. آن موقع این سئوال پیش می آید که منظور از این قصه چیست؟ پس سعی کنید نوشته تان قائم به خود باشد. یک اثر ادبی در زمان و مکان خاصی صرفاً خوانده نمی شود می تواند در آن سوی دنیا و در پنجاه سال دیگر حتی خوانده شود. باید خودش قائل و قائم به خود بوده و کامل باشد بدون نیاز به امر و متن بیرونی.