نقد داستان : داستان شهید سعید بن عبدالله حنفی را نوشته اید. ایراد فنی این می تواند باشد که تا شخصیت این شهید و واقعه عاشورا را کسی نداند این داستان را نمی فهمد. اما اگر داستان در یک مجموعه عاشورایی به چاپ برسد چون ذهنیت خواننده از عاشوراست شاید در شناخت او کمتر به مشکل بربخورد. بهرحال فهم داستان شما بسته به شناخت این شهید است و این را باید مدنظر قرار دهید.
خط دوم البته کمک زیادی می کند که خواننده نشانه و سرنخ های لازم برای شناخت او را پیدا کند. ظهر آن روز و تیر و نماز طبیعتا سرنخ های عاشورایی هستند.
بازی با اسم این شهید هم خوب است. می توانید یک شکل واحد به فرم تان بدهید:
سپر بودن، سپر شدن، سپرماندن آرزویم بود
دهمین روز، آخرین نماز، سیزدهمین تیر
سعید بودن، سعید شدن، سعید ماندن.
این فرم را تا حدودی به چشم می آورد.
جملات آخر در هر دو شکل روایت (از آن شما و این، و به خصوص این)کمی از روایت داستانی دور هستند. پایان بندی بخشی مهم از داستان کوچک است. اینجا بیشتر بازی با کلمه را داریم. شکل داستانی تر البته بهتر است. شکلی که روایت سرراست تری داشته باشد. شاعرانگی و احساس در آن کمتر وجود داشته باشد.