کیمیای محبت
نویسنده : فاطمه عرب‌اسدی
امتیاز اعضاء : 0
امتیاز منتقدین : 0
برای امتیاز دادن به داستانها وارد شوید.
عسل تلخ شده بود.
از چشمانش که تعریف کردم، شیرین شد.
نقد داستان : این یک داستان نیست. شاید بتوان آن را بازی با کلمات دانست اما شکل داستانی ندارد چون نه اهمیت و جذابیت داستانی دارد و نه گره ای که خواننده را جذب خود کند. شخصیت ها هم برای مخاطب جا نمی افتند و موقعیت هم خیلی موقعیت داستانی نیست. مضافا این که همه چیز را در قالب توصیف خودتان گفته و تمام کرده اید.
این که گفتم شاید آن را بتوان بازی با کلمات دانست از این بابت بود که تنها در قالب کنایه و اشاره متن مفهوم پیدا می کند و در هیچ حالت دیگری نمی توان برای آن یک شکل روایی قائل شد. شکلی که شاید قابل قبول و روایی باشد این است که منظور از عسل را یک شخصیت بدانیم که دچار تلخی اوقات شده و زمنی که از چشمانش تعریف می شود شاد و خوشحال شود. در چنین موقعیتی باید این عسل دختر یا زنی حساس باشد که از شنیدن چیزی در مورد خودش و یا چشمانش ناراحت شده و وقتی راوی از آن خوب می گوید خاطرش شاد می شود. اگر این گونه باشد چون ساده سخن گفته نشده و به سمت کنایه و ابهام رفته اید شاید گفته شود که شما از داستان کوچک فاصله گرفته اید. البته این ایراد بر اساس ضوابط کوچک نویسی است منتها دیگر لازم است نوآوری هایی در متن داشته باشیم و شاید داشتن ایهام و کنایه هم امروزه دیگر مشکلی نداشته باشد اما لااقل در داستان های فلسفی و معناگرا اگر این اتفاق بیافتد قابل توجیه خواهد بود. داستانی که محتوا و مضمونش ساده است را بهتر است همان طور هم ساده بگوئید.
این متن در جمله آخر به سمت شاعرانگی و تشبیه رفته و از داستان گویی دور شده است. ما یک موقعیت داستانی جدی نداریم بلکه در میانه یک دعوای مادر و دختری شاید قرار گرفته ایم که جذابیت داستانی ندارد.
فاطمه عرب‌اسدی : سلام برشما استاد. سپاس بی‌کران از نظر ارزنده‌ی شما.
متن من کاریکلماتور نیست؟
احسان عباسلو : منظور من از بازی با کلمات همین بود و فقط نخواستم صریحاً گفته باشم.
ارسال