_آش اوماچو چارشنبهسوری رِ خاطر عاروسی تو و کمالو میپزم مریم.
_سر تخته بشورنش! زن خوارزادهت نمیشم ننه.
_زبونت لال! خیال کردی؟ گلی رِ نشوندم پا نخوداش، یکی یکیشونِ قل هو الله خونده.
گلی ریسه میرود بیخ گوش مریم:
_یه در میون خوندم دَدِه، نذرش قبول نیس.